Je verhaal is heel herkenbaar. Mijn zoontje klaagde destijds over 'au-buik' en 'au-benen'. Hij had een klassieke vorm van coeliakie, met gewichtsverlies, overgeven, een dikke buik, platte billen, dunne armen en benen, en hij sliep de hele dag. Bij coeliakie hoort ook een verlies van eetlust. En het eerste tekort is vaak een ijzertekort, bij mijn zoontje toen ook. Hij zag erg bleek, had wallen onder zijn ogen, en was erg zwak, kon zijn hoofd nauwelijks overeind houden, sliep erg onrustig, zijn bed lag altijd overhoop, hij lag vaak ondersteboven in bed, hij had astma en een heel lage lichaamstemperatuur ondanks dikke kleding en warmte in huis (hij heeft nog een poosje in het ziekenhuis onder de warmtelamp gelegen). Hij had juist last van obstipatie, harde knikkertjes in zijn luier, waardoor niet meteen alarmbellen gingen rinkelen, omdat diarree vaker voorkomt. Zelfs zijn bolle buik vond ik niet vreemd. En hij had een bolle toet. Ondertussen kon je zijn ribben tellen omdat hij bleef afvallen. Op de foto die het ziekenhuis maakte van zijn buik zag je dat er veel lucht in zijn darmen zat.
Ik vind het erg raar dat het cb je naar huis stuurde. Hier was het juist het cb die de boel niet vertrouwde. Je huisarts kijkt in elk geval verder, dat is fijn.
Is er iemand met een auto-immuunziekte in de familie? Dan is er een grotere kans op coeliakie.
En ik vraag me af of hij genoeg brood, koek en pasta heeft gegeten de afgelopen tijd? (mijn zoontje spuugde al zijn brood uit, maar had toch antistoffen in zijn bloed en beschadigde darmen)
Ik ben erg benieuwd. Het hoeft natuurlijk geen coeliakie te zijn. Maar je kunt het beter zeker weten. Als de TTG antistoffen positief zijn, en meer dan 10 keer verhoogd zijn, hoeft hij geen darmonderzoek te hebben. Bij een lagere waarde wel. Hopelijk krijg je snel meer duidelijkheid!
