na jaren problemen met de darmen hebben gehad (buikpijn, opgeblazen buik, moeilijke stoelgang, weinig energie) was ik er in 2016 wel klaar mee toen mijn zoonlief ineens zei: mama, krijg ik een broertje of zusje erbij?

mijn buik was zo opgezet dat het leek dat ik 7 maand zwanger was

ik sporte al bijna een jaar en ook dat hielp niet om er een beetje strakker uit te komen te zien. Daarom heb ik besloten om te beginnen met een sportplan: sporten, voeding en rust. De eerste paar dagen ging super, had extra energie, de stoelgang was top. Maar helaas was dat maar voor korte duur tot het ineens omsloeg in misselijkheid, super moe, en ook de stoelgang was ineens ver te zoeken. In overleg zijn we er eerst meegestopt en hebben we een bloedonderzoek laten doen en daar bleek uit dat ik een glutenallergie had. De eerste weken ging het al iets beter maar de klachten bleven, helaas. na een paar x bloed te hebben geprikt en bij de dietist te zijn geweest kwam de dietist ineens met een helder idee om ook eens de lactose te laten staan. Er ging een wereld voor me open. Binnen 2 dagen was mijn buikpijn verdwenen en ook mijn opgeblazen buik was ineens sterk vermindert. Eindelijk wist ik waar het aan lag, maar dan.... Voor mijn idee en gevoel mocht ik niets meer en alles bleek tegen me te keren kwa eten. Na lang te hebben gezocht naar een voedingschema heb ik iemand gevraagd om hulp omdat ik er zelf niet meer uit kwam. (bloedwaarden gaven steeds vitaminen en mineralen tekort aan) Maar ook dat heeft niets uitgehaald. Ik bleef moe en ook had ik veel dipjes en snaaimomenten

Later bleek ook dat zij er geen ervaring mee had met dieten als dit. Nu meer dan een jaar later ben ik nog steeds geen stap verder gekomen en heb nog steeds geen goede basis als voedingschema. Ook geestelijk heb ik het zwaar mee omdat ik het gevoel heb of alles tegen mij keert en mijn omgeving niet in de gaten heeft wat het met iemand kan doen die steeds maar "nee "te horen krijgt. Daarom was ik ook wel benieuwd of jullie dit bekent voor komt en hoe jullie dit doen kwa eten en geestelijk er mee om gaan....