Coeliakieforum

Kom niet aan het eten van de gemiddelde Amerikaan. Die wil graag bij zijn vertrouwde witte brood en burgers blijven, en laat ook de pizza’s en noedels niet graag staan. Allemaal gemaakt van wit meel, dat weinig vezels bevat. Er moet wel heel veel groente en fruit naar binnen gewerkt worden om toch nog aan de benodigde hoeveelheid vezels te komen die nodig is voor een gezonde spijsvertering. En daar schort het nogal eens aan. Het Amerikaanse bedrijf Calyxt, gespecialiseerd in voeding en landbouw voor consumenten, heeft een simpele oplossing: in het lab knutselde men met behulp van Crispr-cas9 technologie een vezelrijke soort tarwe, en zaaide daar enkele proefvelden mee in. Komend jaar wordt verder gewerkt aan het nieuwe ‘high fiber wheat’, dat naar verwachting in 2020 of 2021 op de markt zal komen in de VS. Mensen hoeven slechts één portie brood, koek of noedels te eten waar deze nieuwe tarwe in verwerkt is, en krijgen dan in één klap genoeg vezels binnen voor de hele dag. Het is volgens het bedrijf een geducht wapen tegen overgewicht en chronische ziekten die daarmee samenhangen zoals hart-en vaatziekten en diabetes. Ook wil Calyxt tarwe telen die resistent is tegen meeldauw, en niet het loodje legt als onkruidverdelgers worden gebruikt. De nieuwste variëteit tarwe waar men aan werkt heeft een verlaagd glutengehalte. Omdat dit gewas nog ‘in de pijplijn’ zit is er weinig over bekend. Het staat in de planning samen met andere gewassen waarvan het DNA wordt aangepast: sojabonen, koolzaad, aardappels en alfalfa. De aanpassingen in het dna moeten de gewassen gezondere eigenschappen geven (sojabonen met een hoog oliegehalte maar weinig transvetten bijvoorbeeld), bestand maken tegen ziekten (zoals meeldauw in tarwe en de aardappelziekte in aardappels), voorbereiden op veranderingen in het klimaat (sojabonen die tegen droogte kunnen), een betere oogst opleveren, ervoor zorgen dat ze bestand zijn tegen onkruidverdelgers, en de opslag en het bewaren vereenvoudigen (aardappels die koud bewaard kunnen worden en niet bruin worden bijvoorbeeld). Het bedrijf wil de vleugels ook in Europa uitslaan, aangezien men inmiddels een EU patent op zak heeft voor het gebruik van Crispr-cas9 techologie voor genetische verandering van gewassen. Nu nog afwachten of de EU in de toekomst dergelijke gewassen wil toestaan, of de producten die hiervan worden gemaakt.

http://www.calyxt.com/products/products-in-our-development-pipeline/
 
http://www.calyxt.com/calyxt-receives-eu-patent-on-use-of-crisprcas9-for-genome-editing-in-plants/

Een coeliakiepatiënt mag op een dag maar 10 tot 50 mg gluten binnenkrijgen. Dat is zó weinig, dat lang niet iedereen daarin slaagt, alle goede bedoelingen ten spijt. Hoe mooi zou het zijn als het glutenvrije dieet minder streng werd? Daar mikt de Duitse coeliakie-expert Detlef Schuppan op met zijn nieuwe medicijn ZED 1227. Een pilletje waarmee coeliakiepatiënten in de toekomst een klein beetje gluten kunnen eten: ongeveer 3 gram. Dat is 15 tot 20 procent van de hoeveelheid gluten die mensen zonder coeliakie eten.

Om te testen of het medicijn werkt, hebben 160 vrijwilligers met coeliakie uit verschillende landen het nieuwe pilletje in 2018 zes weken lang ingenomen samen met 3 gram gluten, de hoeveelheid van een bruine boterham. Deelnemers aan het experiment komen uit Duitsland, Oostenrijk, Finland, Noorwegen, Ierland, Litouwen, Estland en Zweden. Voorafgaand aan het experiment kregen ze een darmonderzoek en na afloop opnieuw. Bovendien werd bloed geprikt en vulden ze vragenlijsten in, hoe ze zich voelden. De uitkomsten worden dit jaar verwacht. De ontwikkelaars van het medicijn hopen dat het glutenvrije dieet minder streng kan worden door dit medicijn en dat het ook een oplossing is voor mensen die extreem gevoelig zijn voor gluten en voor wie het huidige glutenvrije dieet nog te veel gluten bevat ('glutenvrij' betekent dat er maximaal 20 mg gluten in een kilo van een voedingsmiddel zoals brood of koek aanwezig mag zijn; voor sommige mensen met coeliakie is dat te veel).

Het medicijn blokkeert de werking van het enzym transglutaminase (TTG2) dat een belangrijke rol speelt bij de immuunreactie die optreedt als coeliakiepatiënten gluten eten. Volgens Schuppan worden kleine glutenpeptiden niet langer geactiveerd door het enzym TTG als een coeliakiepatiënt dit medicijn slikt. ‘Het is alsof de darmwand wordt geïmpregneerd. Hierdoor kan het geen kwaad als er nog wat glutenpeptiden in de dunne darm rondzwerven. Ze richten daar geen schade meer aan.’ Nu maar afwachten of het experiment dat kan aantonen. Uiteraard is er ook een groep coeliakiepatiënten die een placebo (=nepmiddel) krijgt. Op die manier kan het effect van het medicijn het beste bestudeerd worden.

Bronnen:
https://zedira.com/data/news/Start_Phase%202a-Studie_April_2018_(deutsch)_final.pdf
Boek Detlef Schuppan: Tagliches Brot: krank durch weizen, Gluten und ATI

Welkom!
Je moet je best doen om glutenbesmetting te voorkomen, maar het moet wel leefbaar blijven.
Toen ik alleen woonde, was mijn huis 100% glutenvrij. Sinds mijn vriend en ik samenwonen, is dat niet meer zo. Het avondeten is altijd glutenvrij en we ontbijten allebei meestal met glutenvrije havermout, maar hij eet wel "gewoon" brood. We hebben een eigen botervloot en allebei een andere hagelslag (hij een mix met gluten en ik puur zonder) en twee potten appelstroop. Verder eten we vaak hummus. Die pakt hij met een schoon mes of een lepeltje uit het kuipje, zodat dat gedeelde kuipje glutenvrij blijft. Het levert soms een extra mes op bij de afwas, maar veel meer moeite is het niet. Na afloop een doekje over de eettafel en alle gluten zijn weer verdwenen. Ik zoen mijn vriend tijdens de lunch niet op zijn mond, maar als hij uit zijn werk komt (waar hij gluten heeft gegeten) wel. Hij hoeft niet eerst zijn tanden te poetsen.
In de keuken hebben we een schap waar mijn vriend zijn glutenvolle repen en koeken staan. Daar blijf ik van af en hij vergeet eigenlijk altijd dat hij nog wat glutenvolle dingen heeft staan daar haha. In de vriezer hebben we allebei een eigen broodlade.
We maken allebei gebruik van de zelfde oven. Als hij een keer in mijn afwezigheid een pizza heeft afgebakken op het rek, dan waarschuwt hij mij als hij het nog niet afgewassen heeft, zodat ik er niet mijn glutenvrije broodjes op leg. Verder leggen we als we twee pizza's tegelijk afbakken de mijne boven die van hem, dan kunnen zijn kruimels niet op mijn pizza vallen. Bakken we broodjes af, dan eten we die meestal allebei glutenvrij. Bakken we voor hem glutenvolle af, dan leggen we die op een stuk bakpapier aan de ene kant van het rek en de mijne aan de andere kant. Dat gaat altijd goed, zolang ze elkaar maar niet raken en zolang je niet per ongeluk met je schone handen eerst de glutenvolle broodjes vastpakt en daarna de glutenvrije, zodat je kruimels overbrengt.

@Steleto: daar heb je ook wel gelijk in. Ik wilde het eigenlijk vanaf dag 1 al goed doen, maar dat hoeft natuurlijk helemaal niet. Het geeft me wel meer rust, nu ik er wat anders over na denk. Zag het al even niet helemaal zitten om nu alles naar de vaatwasser van mijn ouders te verslepen en de keukenkasten te ‘ontsmetten’ en nieuwe paden in mijn keuken te creeeren.

@Mathfox: thanks, dat is een geruststelling. Ik was al bang dat ik echt alles opnieuw aan moest schaffen, en dat alleen een vaatwasmachine de gluten kon verwijderen. Zelf woon ik alleen, maar heb wel een relatie. Zal dus inderdaad een gluten en glutenvrij stukje moeten gaan maken.

@Tine: waardevolle tip. Ik zal naar de huisarts gaan, want ik vind het inderdaad vervelend om dit tegen mijn MDL arts te zeggen. Ik zal eens nadenken over wat de meest handige weg is, aangezien ik nu onder behandeling ben bij mijn eigen MDL arts en hier over 2,5 mnd weer kom. Kan me voorstellen dat hij niet geamuseerd is als ik van hem glutenvrij moet eten, ik ondertussen naar het VUMC ga en wel gluten zou gaan eten haha!

Moet zeggen dat ik inmiddels met 2 weken glutenvrij, iedere dag wel wat buikpijn heb. Had dat hiervoor niet, maar kan toeval zijn.

In de Volkskrant 3 dagen geleden deze column van Teun van der Keuken (Keuringsdienst van Waarde)
link:
https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/laten-we-de-mensen-met-echte-allergieen-serieus-nemen~b0903e58/

Groetjes, Orionne